Τενοντίτιδα ώμου ή καρπού

Τενοντίτιδα ώμου ή καρπού

Η ΠΑΘΗΣΗ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΜΑΣ ΜΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΙΜΗ

Ένα από τα πιο συχνά ενοχλήματα του μυοσκελετικού είναι ο πόνος στον ώμο ή στον καρπό που συχνά υποκρύπτει μια τενοντίτιδα. Η τενοντίτιδα αποτελεί μία από τις συχνότερες αιτίες πόνου στα άνω άκρα. Εμφανίζεται όταν οι τένοντες —οι ιστοί που συνδέουν τους μύες με τα οστά— ερεθίζονται ή φλεγμαίνουν, προκαλώντας πόνο και περιορισμό των κινήσεων. Οι πιο συχνές μορφές είναι η τενοντίτιδα του ώμου και του καρπού, καταστάσεις που επηρεάζουν σημαντικά την καθημερινή λειτουργικότητα και απαιτούν σωστή αντιμετώπιση.

Ο ώμος μας και ο καρπός μας δεν αποτελείται από οστά μόνο, αλλά και από μύες και τένοντες οι οποίοι συνδυάζονται για να εξασφαλίσουν την κίνηση στην άρθρωση με όσο το δυνατόν μεγαλύτερο εύρος. Στην πορεία του χρόνου αυτοί δέχονται καταπονήσεις είτε λόγω εργασίας ή λόγω διαφορών αθλητικών δραστηριοτήτων ή και τέλος λόγω μεγάλης ηλικίας. Η τενοντίτιδα ουσιαστικά είναι μια μορφή φλεγμονής του τένοντα, η οποία επιφέρει αρχικά πόνο και σε προχωρημένη κατάσταση δυσχέρεια/ αδυναμία στη λειτουργία του ώμου ή του καρπού μας.

Αιτίες εμφάνισης τενοντίτιδας

Η συχνότερη αιτία τενοντίτιδας στον ώμο είναι η υπακρωμιακή προστριβή όπου κατά την ανύψωση του άνω άκρου οι τένοντες προσκρούουν στην οστεΐνη επιφάνεια που βρίσκεται άνωθεν αυτών και λέγεται ακρώμιο. Ουσιαστικά είναι η συμπίεση των τενόντων των στροφέων (κυρίως του υπερακανθίου μυός) μεταξύ της κεφαλής του βραχιόνιου οστού και του ακρωμίου. Η τενοντίτιδα καρπού είναι μια συχνή φλεγμονώδης κατάσταση που επηρεάζει τους τένοντες γύρω από την άρθρωση του καρπού. Συνδέεται κυρίως με υπέρχρηση, επαναλαμβανόμενες κινήσεις ή λάθος εργονομία, και εκδηλώνεται με πόνο, πρήξιμο και δυσκαμψία. Ειδικά στην τενοντίτιδα ώμου οι ασθενείς αναφέρουν σταδιακής έναρξης πόνο που επιδεινώνεται κατά την ανύψωση του άκρου πάνω από το επίπεδο του ώμου. Ενδείξεις που συνηγορούν για ρήξη τενόντων του στροφικού πετάλου είναι ο νυκτερινός πόνος, ο πόνος που ακτινοβολεί στο βραχίονα, η μυϊκή αδυναμία και η διαφορά μεταξύ παθητικού και ενεργητικού εύρους κίνησης του άκρου. Η απλή ακτινογραφία, το υπερηχογράφημα και η μαγνητική τομογραφία έχουν τη θέση τους στην ανίχνευση και επιβεβαίωση της κλινικής εξέτασης και διάγνωσης.

Συντηρητική ή χειρουργική Θεραπεία στην τενοντίτιδα ώμου;

Η συντηρητική θεραπεία που ενδείκνυται για τα αρχικά στάδια της τενοντίτιδας ώμου είναι η αποφυγή βαρών πάνω από το επίπεδο του ώμου, η τροποποίηση του τρόπου άσκησης, η φυσιοθεραπεία και αποφόρτιση των μυών του στροφικού πετάλου. Επιπλέον, μπορούν να χορηγηθούν μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα και σε εμμένουσες περιπτώσεις να γίνει έγχυση διαλύματος τοπικού αναισθητικού με κορτιζόνη ενδαρθρικά. Σήμερα στις υποτροπιάζουσες τενοντίτιδες του ώμου έχει θέση και η έγχυση πλάσματος πλούσιο σε πρωτεΐνες από τον ίδιο τον ασθενή..Στις περιπτώσεις όπου παρουσιάζεται χρόνιος πόνος ανθεκτικός στις προαναφερθείσες μορφές θεραπείας (όταν τα συμπτώματα παραμένουν μετά από τουλάχιστον 4-6 μήνες συντηρητικής αγωγής), ενδείκνυται η χειρουργική παρέμβαση με την μορφή της αρθροσκόπησης κατά την οποία ουσιαστικά αποσυμπιέζουμε την περιοχή γύρω από τον τένοντα έτσι ώστε να σταματήσει να φθείρεται. Είναι σαφές ότι η σύγχρονη Ορθοπαιδική παρέχει εξατομικευμένες λύσεις ανάλογα με τη φύση του προβλήματος του ασθενούς και μπορεί να βελτιώσει το επίπεδο δραστηριότητας και την ποιότητα ζωής του.

Πώς προκαλείται η τενοντίτιδα στον καρπό;

Η τενοντίτιδα στην περιοχή αυτή οφείλεται συχνότερα σε επαναλαμβανόμενη φόρτιση ή λανθασμένη κίνηση του χεριού. Άτομα που περνούν πολλές ώρες στον υπολογιστή, χρησιμοποιούν εργαλεία ή παίζουν μουσικά όργανα, κινδυνεύουν περισσότερο. Επίσης επιβαρυντικοί παράγοντες είναι:

  • H Υπερβολική χρήση του καρπού.
  • H Κακή εργονομία στο γραφείο.
  • H Χειρωνακτική εργασία χωρίς διαλείμματα.
  • Ορισμένες παθήσεις όπως διαβήτης ή ρευματοειδής αρθρίτιδα.

Ποια είναι τα συμπτώματα στην τενοντίτιδα καρπού ;

Τα συνηθέστερα συμπτώματα της τενοντίτιδας στον καρπό περιλαμβάνουν:

  • Πόνο στην περιοχή του καρπού, ειδικά σε συγκεκριμένες κινήσεις.
  • Ευαισθησία στην αφή.
  • Τοπικό πρήξιμο ή αίσθημα θερμότητας.
  • Μειωμένη δύναμη και δυσκολία σε καθημερινές κινήσεις (π.χ. άνοιγμα βάζου).

Η διάγνωση βασίζεται κυρίως στην κλινική εξέταση και την περιγραφή των συμπτωμάτων. Ο γιατρός ενδέχεται να πιέσει συγκεκριμένα σημεία ή να ζητήσει ορισμένες κινήσεις. Σε περιπτώσεις που υπάρχουν αμφιβολίες ή επιμένει η ενόχληση, μπορεί να ζητηθεί υπέρηχος ή μαγνητική τομογραφία.

Τενοντίτιδα Καρπού: Θεραπεία και Αντιμετώπιση

Η αντιμετώπιση εξαρτάται από τη σοβαρότητα της κατάστασης. Σε αρχικό στάδιο, προτείνονται:

  • Ανάπαυση και αποφυγή επιβαρυντικών κινήσεων.
  • Τοπική εφαρμογή πάγου για την τενοντίτιδα καρπού, αρκετές φορές την ημέρα.
  • Αντιφλεγμονώδη φάρμακα (με τη σύσταση γιατρού).
  • Νάρθηκας για τον καρπό για προσωρινή ακινητοποίηση.
  • Σε πιο επίμονες περιπτώσεις, εφαρμόζονται φυσικοθεραπείες, ή ενέσιμες θεραπείες.

Αξίζει πάντως να γνωρίζεις ότι αν τα συμπτώματα επιμένουν για πάνω από 10-14 ημέρες ή χειροτερεύουν, καλό είναι να συμβουλευτείς εξειδικευμένο ορθοπεδικό. Σε παραμελημένες περιπτώσεις, η φλεγμονή μπορεί να οδηγήσει σε χρόνιο πόνο ή ακόμα και εκφύλιση του τένοντα.

Διαβάστε επίσης